Andre Young, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε το 1965 στο Compton της California. Το 1981 επηρεασμένος από τον Grandmaster Flash και προς τιμήν του μπασκετμπολίστα Julius “Dr. J.” Erving άλλαξε το όνομά του σε Dr. Dre. Έχοντας σαν κύρια ενασχόληση την μουσική άρχισε να παίζει σε ένα γνωστό τότε κλαμπ, το Eve After Dark. Ο Dre δεν αρκείτο στο να παίζει ότι και όλοι άλλοι Dj's. Σε ένα ερασιτεχνικό στούντιο που διέθετε το μαγαζί, δούλευε τις δικές του παραγωγές τις οποίες και έπαιζε τα σαββατοκύριακα. Το 1982 μαζί με τον έτερο Dj αλλά και manager του μαγαζιού, Yella, έφτιαξαν ένα γκρουπ ονόματι World Class Wreckin Cru. Το demo τους “Surgery” πούλησε 50,000 κομμάτια!!! Αξίζει να σημειώσουμε εδώ ότι επρόκειτο για ανεξάρτητη παραγωγή, δηλαδή η διανομή γινόταν από χέρι σε χέρι (χωρίς την «βοήθεια» κάποιας δισκογραφικής εταιρίας). Το 1984 έφυγε από το σχήμα αυτό και μαζί με τον Ice Cube έκαναν ζωντανές εμφανίσεις όπου γινόταν κάποιο Hiphop Event.
To 1985 «γεννήθηκε» μια νέα δισκογραφική εταιρία ( Ruthless Records) , με κύρια συστατικά το ταλέντο του Dre στην παραγωγή, και το κεφάλαιο του Εric Wright (μετέπειτα γνωστού ως Eazy E). Έτσι σχηματίστηκαν οι
N.W.A. ( Niggaz With Attitude) αποτελούμενοι από τους
Dre, Ice Cube, Eazy E, Yella, Mc Ren και Arabian Prince. Ο Dre είχε αναλάβει επίσης την παραγωγή του πρώτου single του Eazy E, “Dopeman” και του πρώτου album του, “Eazy Duz It”, το οποίο και έγινε πλατινένιο. Το 1989 έρχεται η σειρά των NWA με το “ Straight Outta Compton” να σημειώνει τεράστια επιτυχία ( 2.000.000 δίσκους). Εκτός όμως από την επιτυχία δέχτηκαν και πόλεμο, είτε από ανταγωνιστές είτε από την αστυνομία. Χαρακτηριστικό είναι ότι το FBI είχε στείλει προειδοποιητική επιστολή προς την εταιρία του συγκροτήματος μετά την κυκλοφορία του κομματιού “Fuck Tha Police”. Όπως και οι ίδιοι είχαν κατά καιρούς δηλώσει, η αμφισβήτηση αυτή αντί να τους βλάψει και να τους αποθαρρύνει, τους βοηθούσε καθώς δρούσε καταλυτικά. Το 1990 ο Ice Cube αποχωρεί. Ακολουθούν δύο albums : “ 100 Miles And Runnin” και “ Efil4zaggin” (αναγραμματισμός του Niggaz4life).
To 1991 αποχωρεί και ο Dre από την Ruthless με περιπετειώδη τρόπο. ( Φήμες φέρουν τον Suge Knight με ένα όπλο στα χέρια να απειλεί τον manager των NWA για να ελευθερώσει τον Dre από το συμβόλαιό του.) Μαζί με τον Suge, o Dre ιδρύει την Death Row Records και από αυτήν κυκλοφορεί την πρώτη του σόλο δουλειά - “
The Chronic” - το 1992. ( πάνω από 3.000.000 οι πωλήσεις του δίσκου). Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Dre είχε το άγγιγμα του Μήδα· κυκλοφορεί το “Nuthin But A G Thang” και κατόπιν ασχολείται με την παραγωγή του πρώτου δίσκου του “κολλητού” του ετεροθαλή αδερφού του (Warren G). Το όνομα αυτού; Calvin Broadus ή καλύτερα
Snoop Doggy Dogg. Το Doggystyle καθιέρωσε αμέσως τον Snoop στον χώρο. Το 1994 ο Dre βραβεύεται με Grammy και ταυτόχρονα καταδικάζεται σε 8μηνη φυλάκιση. Είναι γεγονός πως ανέκαθεν είχε «τραβήγματα» με την αστυνομία (καταδίκες για ξυλοδαρμούς δημοσιογράφων, αστυνομικού, για παραβίαση των αναστολών του και άλλες.) Όπως η μητέρα του και ο ίδιος παραδέχεται η απόφαση αυτή του δικαστηρίου ήταν ότι το καλύτερο μπορούσε να του συμβεί εκείνη την περιόδο. Είχε αρχίσει να χάνει τον έλεγχο και από κεκτημένη ταχύτητα να κάνει πράγματα που ουσιαστικά δεν τον εξέφραζαν. Όλα αυτά τα συνειδητοποίησε κατά την διάρκεια της ποινής του, όπου το μόνο που μπορούσε να κάνει (όπως είχε δηλώσει και ο ίδιος) ήταν να σκεφτεί. Λίγο αργότερα αποφασίζει να αποχωρίσει από την Death Row με το σκεπτικό ότι δεν συμβαδίζει πλέον με την ιδιοσυγκρασία της.
Το 1996 τελικά, φεύγει λέγοντας ότι έχει διαφορετική φιλοσοφία και στόχους. Χωρίς να χάσει χρόνο φτιάχνει μια σαφώς μικρότερη εταιρία από την μέχρι τότε κραταιά Death Row ( που με την συμβολή και του 2Pac κυριαρχούσε στο Hiphop), την Aftermath Entertainment. Εκεί επιδιώκει να εκπληρώσει τους στόχους του γύρω από την μουσική(για παράδειγμα χρόνια τώρα ήθελε να κάνει ένα «άνοιγμα» προς άλλα είδη μουσικής όπως jazz, soul, reggae και “black” rock). Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το “ Dr. Dre Presents - The Aftermath”, που ναι μεν έγινε πλατινένιο αλλά δεν ήταν αυτό που περίμενε ο κόσμος από τον Dre. Αλλά ούτε και ο ίδιος από τον εαυτό του. Συνειδητοποιεί ότι είχε ξεφύγει από αυτό που τον έκανε γνωστό, από αυτό που έκανε καλύτερα αλλά κυρίως από αυτό που τον έκανε να νιώθει καλά. Έτσι με το album που έχουμε στα χέρια μας, αποφασίζει να κάνει την μεγάλη επιστροφή, αφού έχει αποδείξει ότι είναι για τα καλά μέσα στα πράγματα, με την τελευταία «ανακάλυψη» του - τον
Eminem-Θεωρείται ο αρχιτέκτονας του λεγόμενου “
West Coast Gangsta Rap” καθώς συνδυάζοντας την funk του '70 - '80 με το μπάσο και τα synth του '90 δημιούργησε την δικιά του παραλλαγή ( G-Funk), η οποία και κυριάρχησε για τα επόμενα χρόνια, βρίσκοντας ουκ ολίγους μιμητές. Μπορεί σαν mc να μην έφερε τίποτα καινούργιο στη σκηνή ( καθότι αργός και κάποιες φορές «αδέξιος»), αλλά σαν παραγωγός τάραξε τα νερά της Hiphop για τα καλά. Συγκαταλέγεται μέσα στους κορυφαίους παραγωγούς και αυτό χάρις των καινοτομιών του. Επιπλέον, ο Dre δεν χρησιμοποιεί samples ή δεν αντιγράφει ιδέες και ήχους. Απλά τους φτιάχνει ο ίδιος από το μηδέν.
“The Chronic” (1992)
“Dr. Dre presents The Aftermath” (1996)
“The Chronic 2001” (1999)
“The Chronic 2001 [Instrumental]” (1999)Όπως είναι λογικό ο Dre έχει συνεργαστεί* με όλη την αφρόκρεμα της Hip-hop σκηνής: 2Pac, Above The Law, Backstreet, Toni Braxton, Do Mugs, DOCK, Easy E, Snoop Doggy Dog, Ermine, Ice Cube, Warren G, Ante Dog, The Firm, Funk master Flex, Jay Z, Nocturnal, Corrupt, Raps Kiss, Scar face, Xzibit, the Dog Pound, the Lady of Rage, Mary J Bilge και πολλούς άλλους.
*είτε έχουν σαν mc είτε σαν παραγωγός
| Dr.Dre - Chronic 2001 TRACKLIST |
|
01. Intro **
02. The Watcher
03. Fuck You
04. Still DARE.
05. Big Ego's
06. Explosive
07. What''s the Difference?
08. Bar One **
09. Light Speed
10. Forgot About Dre
11. The Next Episode
12. Let's Get High
13. Bitch Nigel
14. The Car Bomb **
15. Murder Ink
16. Ed-unction
17. Some L.A. Nigel
18. Pause 4 Porno **
19. Housewife
20. Accrete
21. Bang Bang
22. The Message
[** : τα tracks αυτά δεν τα θεωρούμε τραγούδια, είναι σαν εισαγωγές για τα επόμενα]
01. Intro - Εδώ «βλέπουμε» τους Xzibit και Tray Dee να υποδέχονται τον Dre υπό τον ήχο ενός Low Rider (σήμα κατατεθέν πλέον του Hiphop).
02. Σαν συνέχεια της εισαγωγής μπαίνει το επόμενο track.Ο Dre, με ένα πολύ ήρεμο, άνετο αλλά και σαφώς πιο ώριμο στυλ, μιλά για τις αλλαγές στην σκηνή και την δική του εξέλιξη αυτά τα χρόνια. Δηλώνει ότι η απουσία του από το προσκήνιο αυτά τα χρόνια δεν επιβεβαιώνει τους «εχθρούς» του, που υποστηρίζουν ότι παράτησε αφού βρήκε τα «σκούρα». Αυτό που φαίνεται όμως ότι ενοχλεί περισσότερο τον Dre είναι η έλλειψη σεβασμού προς το πρόσωπό του και αναγνώρισης για όλα αυτά που έχει προσφέρει.
”
But now we got a new era of gangsters
Hustlers and youngsters livin amongst us
Lookin at us, now callin us bustaz
Can''t help but reminisce back when it was us
Nigga we started this gangsta shit!
And this the motherfuckin thanks I get?”
Το τραγούδι εκπέμπει μια δυναμική η οποία προέρχεται τόσο από τον στίχο του όσο και από τον ήχο! Οι λούπες είναι αργές και βαριές και αποπνέουν μια μορφή δύναμης, κυριαρχίας. Στο refrain συμμετέχει ο Eminem με τον Knoc Turnal.
03. Ένα σχετικά ήπιο τραγούδι περί άπιστων γυναικών(σε σύγκριση με τα προηγούμενα πάντα!!! Ο Dre άλλωστε είναι γνωστός μισογύνης)! Η δεύτερη στροφή ανήκει στον Devin the Dude ενώ η τελευταία είναι ένα ρεσιτάλ του Snoop Doggy Dogg. Τα λόγια μάλλον είναι περιττά, όλα περικλείονται στο refrain : “ I Just Wanna Fuck You-”
04. Το κομμάτι αυτό μαζί με τα ουκ ολίγα remix του, το έχουμε χιλιοακούσει ακόμα και σε άγνωστους προς το Hiphop χώρους. Στην παραγωγή συμμετείχε και ο πολλά υποσχόμενος Scott Storch. Εδώ έχουν καταφέρει να συνθέσουν μια πολύ ήρεμη αλλά και ταυτόχρονα «απειλητική» λούπα. Ο Dre με την βοήθεια του Snoop υποστηρίζει ότι ναι μεν κάποια πράγματα άλλαξαν, αλλά υπάρχουν και κάποια που παρέμειναν ως είχαν.
“
Dr. Dre is the name, I''m ahead of my game
Still, puffing my leafs, still with the beats
Still not loving police (Uh huh)
Still rock my khakis with a cuff and a crease
Still got love for the streets-
Still the beat bangs, still doing my thang
Since I left, ain''t too much changed, still
Still taking my time to perfect the beat
And I still got love for the streets, it''s the D-R-E”
05. Ο Dre αρχικά και ο Hittman στην συνέχεια, προκαλούν και προειδοποιούν όλους όσους προσπαθούν να τους βλάψουν.
06. Εκπληκτικά εθιστική λούπα. Ένας ύμνος στο lifestyle της Δυτικής ακτής (West Coast). Six Two, Kurupt, Hittman και Nate Dogg μιλάνε για τι άλλο; Γυναίκες, χόρτο και όπλα! Πολύ δυνατή η παρουσία του τελευταίου (Nate).
07. Ο Dre αναφέρεται στους «εχθρούς» του και τους δηλώνεις την ειδοποιό διαφορά μεταξύ τους. Πολύ καλή η ερμηνεία του Dre αλλά την παράσταση κλέβουν το σκληρό flow του Xzibit και η πρωτότυπη στιχομυθία Dre - Eminem στην οποία ο Ε. αρχίζει πάλι με τα τρελά του (ότι θέλει να δολοφονήσει την «μητέρα της κόρης» του) και καταλήγει στον απαιτούμενο σεβασμό τον οποίο πρέπει να χαίρει ο Dre.
08. Εισαγωγή για το επόμενο κομμάτι (δεν είναι τραγούδι). Είναι μια συζήτηση μεταξύ Tracy Nelson, Eddie Griffin και της Ms Roq, οι οποίοι ετοιμάζονται να υποδεχτούν τον Dre για να τα «πιούνε».
09. ¶λλο ένα τραγούδι για το West Coast lifestyle. Μια μέτρια συμμετοχή από τον Hittman.
10. Dre's Back! Η καλύτερη λυρική παρουσία του στο album με την βοήθεια του πολύ καλού Eminem. Αυτά συνοδευόμενα με την καλύτερη ίσως λούπα της δουλειάς αυτής αποτελούν την πιο τρανή απόδειξη-
11. Το απόλυτο party-song. Πολύ καλό rappin από Dre και Snoop. Το τραγούδι κλείνει ο Nate Dogg, προσθέτοντας άλλη μια πολύ καλή παρουσία στο ενεργητικό του!
12. Ακόμα ένα πολύ καλό κομμάτι για party. Το θέμα του; Getting High! Μετά τον Hittman και τον Dre μπαίνει δυναμικά η Ms Roq με ένα αρκετά σκληρό rappin. (Ψάξτε να το remix του κομματιού-)
13. Ένα πολύ low tempo κομμάτι με διάφορα samples και αρκετά scratches. Εδώ οι συντελεστές της Aftermath Entertainment (Dre,Snoop Dogg, Hittman & Six-Two) δηλώνουν ότι βαρέθηκαν αυτούς που δρουν πίσω από την πλάτη τους υποδυόμενοι τους φίλους.
14. Εισαγωγή για το επόμενο κομμάτι. Ακούμε μια συνομιλία του μεταξύ του Mel Man και της Charis Henry, των οποίων το αμάξι, στη συνέχεια εκρήγνυται.
15. O Hittman και η Ms Roq σε δυο πολύ καλές ερμηνείες μας αφηγούνται την οργάνωση και την εκτέλεσης μιας δολοφονίας της. Εκπληκτική η λούπα καθώς προσδίδει το αίσθημα της αγωνίας και γενικά μας θυμίζει μία κατάσταση καταδίωξης.
16. Ο Eddie Griffin σε μια πολύ πετυχημένη “αφήγηση” (δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι τραγούδι.)
17. “Η Δυτική Ακτή παρουσιάζει το νέο της αίμα”, κάπως έτσι θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το κομμάτι αυτό. Από τους Mc Ren, Time Bomb, King T, Knoc Turnal, Kokane, Hittman, Xzibit και Defari που εμφανίζονται διαδοχικά, ξεχωρίζουμε τον Χ- ( και η περαιτέρω πορεία του μάλλον μας δικαιώνει-)
18. Ο τίτλος μάλλον είναι αρκετός.
19. Οι Dre, Hittman, Kurupt μιλούν πάλι για το προσφιλές τους θέμα :-bitches-!
20. Ο Hittman σε ένα μάλλον αδιάφορο κομμάτι!(Ένα στα εικοσιδύο! Δικαιολογείται-)
21. Ποιος θα το φανταζόταν! Ένα κομμάτι κατά της βίας. Ο Dre μαζί με τον Knoc Turnal,τον Hittman και την T. Y. Nichols καυτηριάζουν το πλέον καθημερινό για την Αμερική φαινόμενο. Έξυπνοι στίχοι (“Always tryin to play Rambo with they' ammo-”), πολύ καλή παραγωγή- απλά άλλη μια επιτυχία.
22. Ένα τραγούδι αφιερωμένο στον αδερφό του Tyree, ο οποίος δολοφονήθηκε σε μια βεντέτα μεταξύ συμμοριών. Ίσως σε αυτό το γεγονός να οφείλετε και το προηγούμενο κομμάτι. Ένα πολύ προσωπικό τραγούδι, που περισσότερο μας θυμίζει μια προσευχή, ή εξομολόγηση. Οι στίχοι, η μουσική, η συμμετοχή των Mary J Blige και Rell- όλα αυτά συνδυασμένα κατάλληλα, έτσι ώστε να σε κάνουν να ανατριχιάσεις. Ο καλύτερος τρόπος για να κλείσει το «ταξίδι» αυτό.O Dre σε ένα στυλ που δεν μας έχει συνηθίσει, πράος και συναισθηματικός, καμία σχέση με τον βαρύ gangsta. ¶λλοτε απευθύνεται στον Θεό, άλλοτε στον αδερφό του και άλλοτε κάνει έναν εσωτερικό μονόλογο.
“
I''m anxious to believe in real G''s don''t cry
If that''s the truth, then I''m realizin I ain''t no gangsta
It''s just not me, but you know I''ma always ride wit you
I miss you, sometimes I wish I just died wit you“
R.I.P.
Ποια προτείνουμε : 02 , 03, 04, 06,07,10,11,12,19,21,22 (είναι φανερό ότι το έχουμε λιώσει το cd ε;)
Αδιαμφισβήτητα, έχουμε στα χέρια μας ένα από αυτούς τους δίσκους που ονομάζουμε “old time classics” . Και αν ξεχωρίζει για κάτι, είναι για τον ήχο του. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο δίσκος αυτός κυκλοφόρησε και σαν “instrumentals only”, σημειώνοντας ανάλογη επιτυχία. Υπεύθυνος γι 'αυτό είναι ο ίδιος ο Dre, ο οποίος επιμελήθηκε την παραγωγή ( με την βοήθεια του Mel Man) στα 21 από τα 22 κομμάτια αυτού του δίσκου ( μόνο στο 22. “The Message“ η παραγωγή είναι του Lord Finnesse).
Πολλά λέγονταν- τόσα χρόνια ο Dre χωρίς album, ότι μάλλον έχασε την θέληση και την αγάπη για αυτή την μουσική. ¶λλοι πάλι ότι έχασε την ικανότητα του. Αυτών ακριβώς τα στόματα ήρθε αυτό το album να κλείσει και να τους αναγκάσει να κρυφτούν και πάλι στο σκοτάδι και στην ασφάλεια της αφάνειας. Ο Dre αποδεικνύει ότι μπορεί να ανήκει στην παλιά φρουρά αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να έρθει τόσα χρόνια μετά με ένα προσωπικό δίσκο που σπάει κόκαλα ( και ταμεία)!
Συνοψίζοντας, είτε κάποιοι το θέλουν είτε όχι ο 37χρονος πλέον Andre Young, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι (και ιδιαίτερα μεγάλο μπορούμε να πούμε) της ιστορίας του Hiphop.
Υ.Γ.
Ότι βλέπετε αποτελεί προσωπική άποψη! Πολύ πιθανό είναι κάποιοι να διαφωνήσετε με αυτά. Προτάσεις, σχόλια, κριτικές στο
kard1nalos@hotmail.com Respect/Learn/Think/Judge,
KarD1naL
Ημερολόγιο
Θέμα: Dr. Dre - Chronic 2001 
Σαβ Δεκ 20, 2008 1:46 pm
